Atributos físico-químicos de um latossolo vermelho distrófico sob uso florestal e agrícola no Cerrado Brasileiro

Resumo

O obxectivo deste traballo foi avaliar os atributos fisicoquímicos dun LATOSOL VERMELLO, baixo catro sistemas no Cerrado brasileiro, e verificar cal é o máis conservacionista. As zonas son: cultivo de piñeiro (PN), eucalipto (EUC), bosque autóctono (BA) e cultivo de soia-millo (AM), sendo as tres especies forestais plantadas en 1986 e a agrícola en 2017. O deseño experimental foi DBC, con catro tratamentos e repeticións. A mostraxe do solo realizouse nos estratos 0-0,10 e 0,10-0,20 m, nas zonas forestais, e 0-0,05; 0,05-0,10 e 0,10-0,20 m, na zona agraria, avaliando se: macroporosidade (Ma), microporosidade (Mi), porosidade total (Pt), densidade do solo (Ds), arxila, limo e area, stock de carbono (SC), macro e micronutrientes, materia orgánica (MO), pH (CaCl2), acidez potencial (H+Al), capacidade de intercambio catiónico (CIC) a pH 7,0, suma de bases (SB) e saturación de bases (V ). O EUC mostrouse prometedor no mantemento da calidade do solo e pódese considerar o máis sostible entre os sistemas avaliados, debido ao menor valor de Ds, o máis alto Est C, MO, CIC, K, Mg, Mn, Fe e Cu. Proporcionar unha maior protección do solo contra a erosión, unha maior fertilidade do solo e condicións máis favorables para o ciclo dos nutrientes.