Desarrollo de nuevos procedimientos rápidos y eficaces para evaluar in situ la sensibilidad o resistencia bacteriana a distintos tipos de antibióticos

Resumo

A resistencia antibiótica é un grave problema de saúde pública mundial. Os antibiogramas clásicos habitualmente requiren 18-24 horas, pero en situacións críticas pode ser decisiva unha caracterización rápida e precisa da cepa bacteriana.Esta tese desenvolve procedementos para determinar a sensibilidade/resistencia antibiótica en bacterias de alta patoxenicidade, de forma simple, rápida e eficaz. Todos teñen en común a inmobilización das bacterias nun microxel para a súa observación baixo microscopía de fluorescencia.Para cada tipo de antibiótico estableceuse e validouse un parámetro fenotípico que permite discriminar cepas resistentes de sensibles. As quinolonas, que inducen roturas do ADN, foron avaliadas mediante visualización directa da fragmentación do nucleoide. No caso de antibióticos que inhiben a síntese do peptidoglicano, a afectación da parede bacteriana determinouse mediante a promoción da liberación do nucleoide ou da elongación celular. A colistina, que actúa sobre a membrana plasmática, mostrou afectación secundaria en ADN e parede celular. Os antibióticos que inhiben a síntese proteica, avaliáronse por prevención de procesos autolíticos inducidos en Gram-positivos e da elongación por resposta SOS provocada por mitomicina C en Gram-negativos.Os resultados obtivéronse entre 40-210 minutos, concordando practicamente cos antibiogramas estándar.