Risco de queda em indivíduos com linfedema de membro inferior
- Monteiro, Ana Júlia
- Daniel López-López Director
- Carmen de Labra Pinedo Director
Universidade de defensa: Universidade da Coruña
Fecha de defensa: 01 de xullo de 2024
- Patricia Palomo López Presidente/a
- Miguel Á. Saavedra-García Secretario
- Joao Miguel Costa Martiniano Vogal
Tipo: Tese
Resumo
Introdución: Unha caída é un acontecemento traumático cun gran impacto na saúde, a calidade de vida e os custos do sistema sanitario. O linfedema é unha enfermidade crónica que require un tratamento permanente. O linfedema dos membros inferiores é a localización máis común do linfedema, que presenta signos e síntomas que fan que esta poboación sexa máis susceptible ás caídas. Por este motivo, obxectivo desta investigación é analizar se os individuos con linfedema dos membros inferiores teñen un maior risco de caer a través da análise de indicadores, maior prevalencia e gravidade dos síntomas depresivos, menor calidade de vida relacionada coa saúde do pé e maior nivel de kinesiofobia., en comparación con individuos sen a condición. Materiais e métodos: realizáronse tres estudos de casos e controles cunha mostra total de 80 participantes (40 casos e 40 controis). Ambos grupos foron caracterizados antropométricamente, sociodemográficamente e clínicamente. No grupo de casos, caracterizouse clínicamente o linfedema. Os participantes de ambos os grupos completaron o Beck Depression Inventory-II, o Foot Health Status Questionnaire e a Tampa Scale for Kinesiophobia [13 items]. Resultados: os individuos con linfedema dos membros inferiores tiveron unha maior prevalencia e severidade dos síntomas depresivos que os individuos sen a condición. Os síntomas depresivos somáticos foron os máis reportados e graves no grupo do linfedema. Os individuos con linfedema dos membros inferiores tamén tiñan peor calidade de vida relacionada coa saúde do pé que os individuos sen a enfermidade, sendo o calzado a dimensión máis afectada. Finalmente, os niveis de kinesiofobia foron máis altos no grupo de casos, sendo as crenzas kinesiofóbicas pertencentes ao Foco Somático as que mellor distinguen os grupos. Conclusións: os individuos con linfedema dos membros inferiores presentan un maior número e gravidade de indicadores de risco de caída que os individuos sen a condición, o que parece contribuír a un aumento efectivo do risco de caída nesta poboación específica. Polo tanto, débese prestar máis atención a estes indicadores individualmente, así como ao risco de caer na avaliación, prevención e tratamento da enfermidade linfática.