Éticala cancelación como forma de vida

Abstract

A ética e a moral, como referencias normativas do pensamento filosófico, enténdense e explícanse na posmodernidade, desde a lingüística, a retórica, a oratoria e a ideoloxía, como referente político e social. A fenomenoloxia do querer, a vontade; a semántica da actuación, da liberdade e da acción; e a hermenéutica de si mesma, a normatividade; Quedan como utopías, un mundo posible e novas perspectivas distópicas. De aí a complexidade e a perplexidade. Tamén aparecen o relativismo e a positividade; a existencia e a dialéctica do concreto, o nihilismo, a subxectividade, o funcionalismo obxectivo ou o mecanismo estrutural. A ética e a moral mantivéronse nun campo semántico que se abre aos valores, á axioloxía, ao contexto, ao marco, ás condicións de existencia ou ás culturas. Neste contexto, a ecoloxía parece abarcar todo en harmonía co termo cultura que a propia civilización implica. As culturas de cancelación, a cultura do desbotamento, a cultura do envasado ..., ou a cultura do discernimento Cfenomenalismo hermenéutico) pretenden ser ámbitos de coñecemento e aplicación dos usos, hábitos, costumes e normas dos individuos dentro do grupo social.