Estudio transversal observacional sobre la utilización de agentes físicos para el tratamiento del dolor en la dismenorrea primaria en estudiantes de la Universidade da Coruña

Resumo

Son escasos os estudos que identifiquen o coñecemento e o uso detallado dos axentes físicos, como modalidades de fisioterapia, en mulleres con dismenorrea primaria. O obxectivo principal desta investigación é identificar este uso, analizalo e determinar como se dosifica habitualmente. Para este fin deseñouse un cuestionario autoadministrado, obtido a partir dun procedemento Delphi e dun estudo piloto, para unha poboación de alumnas ou investigadoras de entre 18 e 25 anos, da Universidade da Coruña. Obtivéronse un total de 216 respostas válidas que cumpriron os criterios de inclusión e exclusión. Os axentes físicos máis coñecidos pola mostra neste estudo foron a calor (99,07 %), as posturas (85,6 %) e a masaxe (79,2 %). O exercicio físico foi o menos coñecido (6 %). As máis utilizadas tamén foron a calor (92,1 %), as posturas (81,9 %) e a masaxe (75,5 %). O seu uso foi descrito principalmente de forma específica, dependendo da dor percibida. A localización anatómica máis común onde se aplicaban axentes físicos foi diferente segundo o tipo de axente, naquelas zonas anatómicas onde adoita ser máis frecuente a percepción da dor menstrual. O estudo aporta principalmente información sobre o coñecemento e dosificación de axentes físicos empregados para reducir a dor en mulleres con dismenorrea primaria.