Un botánico no exilioFaustino Miranda (1905-1964)

  1. Dosil Mancilla, F.J.
  2. J. Cremades Ugarte
Revista:
Ingenium: cadernos de história das ciéncias e das técnicas do Grupo Interdisciplinar de Traballo "R.M. Aller" do Seminario de Estudos Galegos

ISSN: 1133-7486

Año de publicación: 1999

Número: 6

Páginas: 107-123

Tipo: Artículo

DIALNET GOOGLE SCHOLAR

Otras publicaciones en: Ingenium: cadernos de história das ciéncias e das técnicas do Grupo Interdisciplinar de Traballo "R.M. Aller" do Seminario de Estudos Galegos

Resumen

Presentamos unha biografía do botánico Faustino Miranda (Gijón, 1905- México, D.F., 1964). Desenvolveu o seu labor botánico en dous eidos independentes, marcados polo obrigado exilio en México ó final da Guerra Cívil española. No primeiro período (1926-1939) adicouse ó estudio das algas, principalmente do Cantábrico e das Rías galegas, sentando sólidas bases para a elaboración dunha flora mariña do norte do país e para o desenvolvemento dunha escola ficolóxica en España. Xa en México (1939-1964), dirixiu as súas investigacións ó estudio da vexetación terrestre, principalmente do Estado de Chiapas, dende diversas perspectivas: taxonómica, fitoxeográfica, etnobotánica, paleobotánica e divulgativa, compaxinando a investigación coa docencia universitaria e coa participación en varias comisións. Convertiuse nun experto coñecedor da flora mexicana e nun dos impulsores dos estudios botánicos de dito país.

Fuente de los datos: Dialnet