Elementos dunha intervención narrativa no trauma relacional

  1. F. Javier Aznar Alarcón 1
  2. Nuria Varela Feal 2
  1. 1 Xunta de Galicia
    info

    Xunta de Galicia

    Santiago de Compostela, España

    ROR https://ror.org/0181xnw06

  2. 2 Universidade da Coruña
    info

    Universidade da Coruña

    La Coruña, España

    ROR https://ror.org/01qckj285

Revista:
Anuario Psicoloxía e Saúde: Revista Oficial da Sección de Psicoloxía e Saúde do COPG

ISSN: 2444-6653

Ano de publicación: 2019

Título do exemplar: Segredos

Número: 12

Páxinas: 80-89

Tipo: Artigo

Outras publicacións en: Anuario Psicoloxía e Saúde: Revista Oficial da Sección de Psicoloxía e Saúde do COPG

Resumo

A intervención no trauma relacional complexo implica atender dúas dimensións, unha vertical, que corresponde á biografía do paciente, e outra horizontal, que corresponde cos acontecementos relacionais que se dan no aquí e agora da intervención. Ambas as dimensións inextricables só aparecen illadas baixo a perspectiva do observador. O terapeuta, mantendo ambas as dúas en mente, debe decidir, estretexicamente,cal atender en cada paso da terapia.

Referencias bibliográficas

  • Abele, A. E.; Wojciszke, B. (2014). «Communal and agentic content : a dual perspective model».en Advances in Experimental Social Psychologie. Vol. 50, págs. 189-255.
  • Aznar, F. J. (2012). «Relatos, apegos y terapia familiar sistémica con niños y adolescentes» en Revista de Psicoterapia 23 (90-91), pp. 63-76.
  • Bowlby, J. (1989). Una base segura: aplicaciones clínicas de una teoría del apego. Barcelona: Paidós.
  • Byng-Hall, J. (1995). Rewriting Family Scripts. Improvisation and System Change. New York: The Guilford Press.
  • Cancrini, L. Océano borderline: viajes por una patología inexplorada. Barcelona: Paidós, 2007.
  • Diamond, G. M.; Diamond, G. S.; Liddle, H. S. (2009)- «The Therapist-Parent Alliance in Family-Based Therapy for Adolescents» en Journal of Clinical Psychology/In Session, 56:25, págs.1037-1050.
  • Hofstader, D., Sander, E. (2018). La analogía. Barcelona, Tusquets Editories.
  • Lamas, C. (2007). «Para comprender la adolescencia problemática » en Redes: revista de psicoterapia relacional e intervenciones sociales, nº 18, pp. 63-85.
  • Polkinghorne, D. E. (1989). Narrative Knowing and the Human Sciences. Albany: New York Press.
  • Vetere, A., Dallos, R. (2012). Apego y terapia narrativa: un modelo integrador. Madrid: Ediciones Morata.
  • Yárnoz, D. (2008). La teoría del Apego en la Clínica, I: evaluación y clínica. Madrid: Psimática.