Análisis del consumo de energía en ambientes interiores

  1. Grueiro Domínguez, María Teresa
Dirixida por:
  1. José Antonio Pérez Rodríguez Co-director
  2. José A. Orosa Co-director

Universidade de defensa: Universidade da Coruña

Fecha de defensa: 26 de maio de 2017

Tribunal:
  1. Juan Moreno Gutiérrez Presidente/a
  2. Angel M. Costa Secretario
  3. José Ignacio Loroño Lucena Vogal
Departamento:
  1. Enxeñaría Naval e Industrial

Tipo: Tese

Teseo: 470953 DIALNET lock_openRUC editor

Resumo

Na contorna socioeconómica actual, altamente competitiva e con custos enerxéticos crecentes, resulta esencial a adopción de novas estratexias de optimización e aforro enerxético orientadas a un uso eficaz dos recursos dispoñibles, sobre todo no caso de equipos e sistemas móbiles, por canto o combustible debe ser transportado polo propio elemento, reducindo tanto o espazo libre dispoñible, como a carga útil transportable. Este aspecto adquire especial relevancia no caso de buques e artefactos mariños, tendo en conta que non existe unha rede de estacións de servizo suficientemente ampla nas que se poida repostar facilmente e calquera intento de repostaxe en alta mar resulta complexo e altamente custoso, requirindo buques especiais de avituallamento, así como un adecuado estado do mar. Como consecuencia, na actualidade o transporte marítimo representa un dos obxectivos clave nas políticas de aforro enerxético a nivel mundial, de tal modo que no ano 2009 o Comité de Protección do Medio Mariño (MEPC) da Organización Marítima Internacional (IMO), tomando conciencia do problema, promove o desenvolvemento dunha completa estratexia para a mellora do desempeño enerxético en buques. En base aos traballos do comité, no 2011, o IMO aprobou o Plan de Eficiencia Enerxética en Buques (SEEMP), marco regulatorio obrigatorio baixo o que se engloba un amplo conxunto de medidas técnicas e operacionais en materia de eficiencia enerxética en buques, que finalmente entrou en vigor en xaneiro do 2013. Os estudos efectuados no marco SEEMP permiten establecer que entre os principais puntos de consumo de enerxía nun buque convencional, ademais do sistema de propulsión, cabe destacar o sistema de ventilación e renovación de aire da sala de máquinas, o que representa aproximadamente entre o 3,5% e o 5,5% da potencia nominal instalada. Como resultado, a sala de máquinas constitúe actualmente un dos puntos principais onde sería de gran interese aplicar unha completa estratexia de mellora da eficiencia enerxética nun buque. Con todo, do mesmo xeito que ocorre en calquera outra instalación complexa, para garantir un correcto desempeño da mesma non basta simplemente con instalar novos sistemas e equipos, cos seus correspondentes algoritmos de control, senón que é necesario realizar un profundo estudo previo das necesidades reais do sistema. En base a todas estas consideracións, a presente tese doutoral céntrase no estudo da sala de máquinas de buques modernos, un excelente exemplo de ambiente interior extremo, no que frecuentemente as condicións de servizo dos equipos e persoas que traballan na devandita instalación superan amplamente os límites admisibles. Aínda así, a pesar da súa importancia, ata hoxe en día esta problemática non foi tratada co rigor e profundidade requiridos, nin por parte das normativas e recomendacións oficiais, nin por parte dos propios deseñadores e usuarios, aínda cando os efectos da exposición do corpo humano a altas temperaturas son relativamente coñecidos. Cabe sinalar neste sentido que aínda existe un elevado descoñecemento das condicións reais de traballo na sala de máquinas e a súa consecuente influencia tanto na eficacia do desempeño das tarefas executadas, como fundamentalmente na seguridade e saúde do persoal que alí traballa...